Ustawa hazardowa

Rozdział 9
Dopłaty

Art. 80.
1. W grach objętych monopolem państwa ustanawia się dopłaty w wysokości:
1) 25% stawki, ceny losu lub innego dowodu udziału w grze – w grach liczbowych;
2) 10% stawki, ceny losu lub innego dowodu udziału w grze – w loteriach pieniężnych i grze telebingo.

2. Informację o ustanowieniu dopłaty, o której mowa w ust. 1, zamieszcza się w regulaminie gry.

3. Dopłaty, o których mowa w ust. 1, nie są przychodem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 81.
Organami właściwymi w sprawie dopłat są naczelnicy urzędów skarbowych i dyrektorzy izb administracji skarbowej właściwi w sprawie podatku od gier.

Art. 82.
Podmioty urządzające gry, o których mowa w art. 80 ust. 1, są obowiązane do:
1) składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o dopłatach, według określonego wzoru,
2) obliczania, poboru oraz wpłacania dopłat na rachunek właściwego urzędu skarbowego
– za okresy i w terminach określonych dla dokonywania w danej grze wpłat z tytułu podatku od gier.

Art. 83.
Naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa, o której mowa w art. 82 pkt 2, przekazuje kwoty wpłaconych dopłat na rachunek Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej, Funduszu Promocji Kultury, Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych oraz Funduszu Wspierania Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, w wysokości określonej w art. 86 ust. 3, art. 87 ust. 3, art. 88 ust. 3 i art. 88a ust. 4, w terminie 14 dni od dnia ich wpłaty.

Art. 84.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w art. 82 pkt 1, uwzględniając specyfikę prowadzenia poszczególnych rodzajów gier oraz zapewnienie kontroli wysokości dokonywanych wpłat, zamieszczając objaśnienia co do sposobu prawidłowego składania tych informacji, w tym w zakresie terminów i miejsc ich składania oraz pouczenie, że informacja stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego.

Art. 85.
Do dopłat stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Art. 86.
1. Tworzy się Fundusz Rozwoju Kultury Fizycznej, którego dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury fizycznej.

2. Fundusz Rozwoju Kultury Fizycznej jest państwowym funduszem celowym.

3. Przychodem Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej jest 75% wpływów z dopłat, o których mowa w art. 80 ust. 1.

4. Wydatki Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej są przeznaczone na przebudowę, remonty i dofinansowanie inwestycji obiektów sportowych, rozwijanie sportu wśród dzieci, młodzieży i osób niepełnosprawnych oraz zadania określone w przepisach o zdrowiu publicznym w zakresie aktywności fizycznej.

5. Koszty obsługi Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej pokrywane są ze środków tego Funduszu.

6. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych i ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań, o których mowa w ust. 4, tryb składania wniosków oraz przekazywania środków, uwzględniając racjonalność i ciągłość finansowania zadań oraz kontroli sposobu wydatkowania środków funduszu.

Art. 87.
1. Tworzy się Fundusz Promocji Kultury, którego dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.

2. Fundusz Promocji Kultury jest państwowym funduszem celowym.

3. Przychodem Funduszu Promocji Kultury jest 20% wpływów z dopłat, o których mowa w art. 80 ust. 1.

4. Wydatki Funduszu Promocji Kultury są przeznaczane na promowanie lub wspieranie:
1) ogólnopolskich i międzynarodowych przedsięwzięć artystycznych, w tym o charakterze edukacyjnym;
2) twórczości literackiej i czasopiśmiennictwa oraz działań na rzecz kultury języka polskiego i rozwoju czytelnictwa, wspieranie czasopism kulturalnych i literatury niskonakładowej;
3) działań na rzecz ochrony polskiego dziedzictwa narodowego;
4) twórców i artystów, w tym w formie pomocy socjalnej;
5) (uchylony);
6) zadań realizowanych w ramach projektów, w tym projektów inwestycyjnych oraz projektów współfinansowanych z funduszy europejskich i międzynarodowych, z zakresu kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
7) (uchylony);
8) spłaty wieloletnich zobowiązań finansowych i związanych z nimi dodatkowych obciążeń zaciąganych przez instytucje kultury, dla których organizatorem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, służących realizacji inwestycji z zakresu promowania i wspierania, o których mowa w pkt 1-6.

5. Dysponent Funduszu Promocji Kultury przekazuje corocznie, w terminie do dnia 30 marca następnego roku kalendarzowego, nie mniej niż 5% przychodu, o którym mowa w ust. 3, do Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej na realizację zadań tego Instytutu.

5a. Środki Funduszu Promocji Kultury są przeznaczane na zasadach określonych w oddziale 4 rozdziału 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 880 i 1089) na dofinansowanie wypłaty wynagrodzeń za użyczanie przez biblioteki publiczne egzemplarzy utworów, o których mowa w art. 28 ust. 4 tej ustawy.

6. Koszty obsługi Funduszu Promocji Kultury pokrywane są ze środków tego Funduszu.

7. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań, o których mowa w ust. 4, tryb składania wniosków oraz przekazywania środków, biorąc pod uwagę priorytety społeczne i konieczność zapewnienia ciągłości realizowanych zadań oraz zasady i zakres informowania o źródle pochodzenia dopłat.

Art. 88.
1. Tworzy się Fundusz Rozwiązywania Problemów Hazardowych, którego dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.

2. Fundusz Rozwiązywania Problemów Hazardowych jest państwowym funduszem celowym.

3. Przychodem Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych jest 1% wpływów z dopłat, o których mowa w art. 80 ust. 1.

4. Wydatki Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych są przeznaczone wyłącznie na:
1) prowadzenie działalności informacyjno-edukacyjnej i opracowywanie specjalistycznych ekspertyz, raportów, sprawozdań dotyczących problematyki uzależnień od hazardu lub innych uzależnień niestanowiących uzależnienia od substancji psychoaktywnych;
2) opracowywanie i wdrażanie nowych metod profilaktyki i rozwiązywania problemów wynikających z uzależnień od hazardu lub innych uzależnień niestanowiących uzależnienia od substancji psychoaktywnych;
3) udzielanie finansowej pomocy instytucjom i stowarzyszeniom realizującym zadania związane z rozwiązywaniem problemów wynikających z uzależnień od hazardu lub innych uzależnień niestanowiących uzależnienia od substancji psychoaktywnych, w tym sporządzanie oceny rozpowszechnienia i zagrożenia patologicznym hazardem;
4) prowadzenie działań ukierunkowanych na podnoszenie jakości programów profilaktycznych i terapeutycznych, a także zwiększanie kompetencji zawodowych osób zajmujących się leczeniem w celu zwiększenia skuteczności oraz dostępności leczenia uzależnień od hazardu lub innych uzależnień niestanowiących uzależnienia od substancji psychoaktywnych dla osób uzależnionych i ich bliskich;
5) zadania określone w przepisach o zdrowiu publicznym.

5. Koszty obsługi Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych pokrywane są ze środków tego Funduszu.

6. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań, o których mowa w ust. 4, tryb składania wniosków oraz przekazywania środków, biorąc pod uwagę priorytety społeczne i konieczność zapewnienia ciągłości realizowanych zadań oraz zasady i zakres informowania o źródle pochodzenia dopłat.

Art. 88a.
1. Tworzy się Fundusz Wspierania Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, którego dysponentem jest Przewodniczący Komitetu do spraw Pożytku Publicznego, o którym mowa w art. 34a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60, 573 i 1909).

2. Fundusz Wspierania Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego jest państwowym funduszem celowym.

3. Celem Funduszu Wspierania Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego jest wspieranie społeczeństwa obywatelskiego na drodze do wszechstronnego rozwoju poprzez wdrażanie systemowych rozwiązań służących wzmocnieniu i podnoszeniu jakości działania całego sektora pozarządowego.

4. Przychodem Funduszu Wspierania Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego jest 4% wpływów z dopłat, o których mowa w art. 80 ust. 1.

5. Wydatki Funduszu Wspierania Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego są przeznaczone wyłącznie na:
1) działania nastawione na przygotowanie i wdrożenie systemowych rozwiązań służących wzmocnieniu i podniesieniu jakości działania całego sektora pozarządowego lub jego znaczących części (branż, środowisk);
2) wspieranie rozwoju porozumień organizacji, platform współpracy, reprezentacji środowisk organizacji sektora pozarządowego;
3) wspieranie działań statutowych organizacji sektora pozarządowego;
4) rozwój instytucjonalny organizacji, w tym: budowanie stabilnych podstaw ich dalszego funkcjonowania, tworzenie perspektywicznych planów działania i finansowania, podnoszenie standardów pracy i zarządzania organizacją.

6. Koszty obsługi Funduszu Wspierania Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego pokrywane są ze środków tego Funduszu.

7. Przewodniczący Komitetu do spraw Pożytku Publicznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań, o których mowa w ust. 5, tryb składania wniosków oraz przekazywania środków, biorąc pod uwagę priorytety społeczne i konieczność zapewnienia ciągłości realizowanych zadań.

Rozdział 10
Kary pieniężne

Art. 89.
1. Karze pieniężnej podlega:
1) urządzający gry hazardowe bez koncesji, bez zezwolenia lub bez dokonania wymaganego zgłoszenia;
2) urządzający gry hazardowe na podstawie udzielonej koncesji, udzielonego zezwolenia lub dokonanego zgłoszenia, który narusza warunki zatwierdzonego regulaminu, udzielonej koncesji, udzielonego zezwolenia lub dokonanego zgłoszenia lub prowadzi gry na automatach do gier, urządzeniu losującym lub urządzeniach do gier bez wymaganej rejestracji automatu do gier, urządzenia losującego lub urządzenia do gry;
3) posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier i w którym prowadzona jest działalność gastronomiczna, handlowa lub usługowa;
4) posiadacz samoistny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier i w którym prowadzona jest działalność gastronomiczna, handlowa lub usługowa, o ile lokal nie jest przedmiotem posiadania zależnego;
5) dostawca usług płatniczych, który nie przestrzega zakazu, o którym mowa w art. 15g;
6) uczestnik gry hazardowej urządzanej bez koncesji, bez zezwolenia lub bez zgłoszenia;
7) przedsiębiorca telekomunikacyjny, który nie wypełnił obowiązków wynikających z art. 15f ust. 5;
8) urządzający grę hazardową, której urządzanie stanowi monopol państwa.

2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do osób fizycznych urządzających gry hazardowe.

3. Niezależnie od kary pieniężnej wymierzanej przedsiębiorcy określonej w ust. 1 pkt 1, naczelnik urzędu celno-skarbowego może wymierzyć karę pieniężną osobom pełniącym funkcje kierownicze lub wchodzącym w skład organów zarządzających osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej urządzających gry hazardowe bez koncesji, zezwolenia lub zgłoszenia.

4. Wysokość kary pieniężnej wymierzanej w przypadkach, o których mowa:
1) w ust. 1 pkt 1 – wynosi:
a) w przypadku gier na automatach – 100 tys. zł od każdego automatu,
b) w przypadku gier innych niż określone w lit. a i c – 5-krotność opłaty za wydanie koncesji lub zezwolenia,
c) w przypadku gier urządzanych bez dokonania wymaganego zgłoszenia – do 10 tys. zł;
2) w ust. 1 pkt 2 – wynosi:
a) w przypadku gier urządzanych na podstawie koncesji lub zezwolenia – do 200 tys. zł,
b) w przypadku gier urządzanych na podstawie zgłoszenia – do 10 tys. zł;
3) w ust. 1 pkt 3 i 4 – wynosi 100 tys. zł od każdego automatu;
4) w ust. 1 pkt 5 – wynosi do 250 tys. zł;
5) w ust. 1 pkt 6 – wynosi 100% uzyskanej wygranej niepomniejszonej o kwoty wpłaconych stawek;
6) w ust. 1 pkt 7 – wynosi do 250 tys. zł;
7) w ust. 1 pkt 8 – wynosi do 500 tys. zł;
8) w ust. 3 – wynosi do 100 tys. zł.

5. Przepisu ust. 1 pkt 6 nie stosuje się do uczestników loterii promocyjnych, loterii audioteksowych, loterii fantowych i gry bingo fantowe.

Art. 90.
1. Karę pieniężną nakłada, w drodze decyzji:
1) naczelnik urzędu celno-skarbowego, na którego obszarze urządzana jest gra hazardowa lub znajduje się niezarejestrowany automat – w przypadkach, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1-4, 6 i 8 oraz ust. 3;
2) minister właściwy do spraw finansów publicznych – w przypadkach, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 5 i 7.

1a. Ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 3, naczelnik urzędu celno-skarbowego bierze pod uwagę skalę prowadzonej działalności oraz czas trwania naruszenia.

1b. Ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 4:
1) pkt 1 lit. c, pkt 2 i 8 naczelnik urzędu celno-skarbowego bierze pod uwagę sytuację finansową podmiotu podlegającego karze, skalę prowadzonej działalności oraz czas trwania naruszenia;
2) pkt 4 i 6 minister właściwy do spraw finansów publicznych bierze pod uwagę liczbę użytkowników indywidualnych, którym przedsiębiorca telekomunikacyjny lub dostawca usług płatniczych pośrednio lub bezpośrednio świadczy swoje usługi, dostępne możliwości techniczne wykonywania obowiązku, o którym mowa w art. 15f ust. 5 lub art. 15g, oraz czas, w którym obowiązek ten nie był wykonywany;
3) pkt 7 naczelnik urzędu celno-skarbowego bierze pod uwagę skalę prowadzonej działalności oraz czas trwania naruszenia.

2. Karę pieniężną uiszcza się w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.

Art. 90a.
Organem odwoławczym od decyzji naczelnika urzędu celno-skarbowego nakładającej karę pieniężną, o której mowa w art. 90 ust. 1 pkt 1, jest dyrektor izby administracji skarbowej właściwy ze względu na siedzibę naczelnika urzędu celno-skarbowego, który wydał decyzję w pierwszej instancji.

Art. 91.
Do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Rozdział 11
Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 92.
W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) w art. 3a: (zmiany pominięte).

Art. 93.
W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art. 94.
W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997, z późn. zm.) w art. 9a ust. 2 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 95.
W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) w art. 21 w ust. 1 pkt 6 i 6a otrzymują brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 96.
W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art. 97.
W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2531, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art. 98.
W ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503, z późn. zm.) w art. 17a w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 99.
W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art. 100.
W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.) po art. 181b dodaje się art. 181c w brzmieniu: (zmiany pominięte).

Art. 101.
W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.) art. 7a otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 102.
W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437, z późn. zm.) w art. 8 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 103.
W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art. 104.
W ustawie z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. Nr 22, poz. 271, z późn. zm.) w art. 10 w ust. 3 pkt 7 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 105.
W ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019, z późn. zm.) art. 10 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 106.
W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art. 107.
W ustawie z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych (Dz. U. Nr 11, poz. 86, z 2003 r. Nr 84, poz. 774, z 2004 r. Nr 173, poz. 1808 oraz z 2006 r. Nr 249, poz. 1832) w art. 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 108.
W ustawie z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 216, poz. 1585, z późn. zm.) w art. 33 ust. 1 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 109.
W ustawie z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. Nr 144, poz. 1204, z późn. zm.) w art. 9 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 110.
W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z późn. zm.) w art. 16 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 111.
W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) w art. 43 w ust. 1 pkt 15 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 112.
W ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.) art. 12 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 113.
W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art. 114.
W ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111, z 2006 r. Nr 249, poz. 1832, z 2007 r. Nr 50, poz. 331 oraz z 2008 r. Nr 180, poz. 1112) w art. 18 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 115.
W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538, z późn. zm.) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 116.
W ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).